Zwykła ciemność, zwykła zamglona gwiazdka, gdzieś tam.

Nie rozumiem na czym polegają ludzie. To znaczy, rozumiem po części, niektórych. Ale większość jest tak bezsensowna, że aż boli. Ich zachowania, to co mówią, a to co robią, to tak wielki kontrast. Ich uśmiechy, szczere, ale powiedzą że i tak udawane, skłamią, że tak naprawdę są smutni, by ktoś się o nich martwił. Większość ludzi to kretyni. Śmieją się co rusz, opowiadają tak nieciekawe żarty, potem stawiają kropki i używają nietypowych, mało dla kogo zrozumiałych słów, by ukazać swą pseudointeligencję, a w rzeczywistości pieprzą głupoty. A jak ktoś jest inteligenty, to często idzie za tym wyrozumiałość. Jakoś tak tu i tak ciężko jest się odnaleźć. albo ja widzę wszystko w czarnych barwach. Kto wie. Nie chcę źle myśleć o innych, ale większość osób budzi we mnie taką niechęć... Nawet jeśli zdarzyło mi się tylko raz z kimś takim porozmawiać.
Mam przed oczami czarne barwy, da się może coś takiego przemalować?
Kto wie.