nic

nie wiem, co się dzieje
wszystko robi się normalne, naturalne
teraz czytam książkę, a byłam jej główną bohaterką
czy jest się czym chwalić?
że co? odkryłam, że czarne jest czarne?
napisałam o niczym?
nie chcę mówić proszona o głos
nawet jeśli
dookoła zimno
i ciemno
i nie znasz drogi do domu
to przecież
zawsze masz latarkę w kieszeni
no, chyba że ktoś ci ją ukradł
albo ty upadłeś i ją roztrzaskałeś
to tak
tak właśnie chyba wygląda życie
to ciemna droga do ciepłego domu
dzień i długa, długa noc, dzień
kręcisz się w kółko
nic nie widzisz
gubisz
marzysz, by być na miejscu już
jakiekolwiek ono jest